Obowiązek zawiadomienia sprzedawcy o wadzie rzeczy bez nieuzasadnionej zwłoki

Art. 563 kodeksu cywilnego dotyczy utraty przez kupującego uprawnień z tytułu rękojmi za wady rzeczy sprzedanej. Zgodnie z nim, przy sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeżeli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później – jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu. Do zachowania powyższego terminu wystarczy wysłanie przed jego upływem zawiadomienia o wadzie.

Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy kupującym jest przedsiębiorca, a więc osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 kodeksu cywilnego, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

W wyroku z dnia 21.03.2019 r. w sprawie o sygn. akt I AGa 198/18 Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyjaśnił, jak należy interpretować niedookreślony zwrot „niezwłocznie”, o którym mowa w art. 563 § 1 kodeksu cywilnego.

Używając w art. 563 § 1 KC niedookreślonego zwrotu „niezwłocznie” ustawodawca pozostawił sądowi swobodę dokonania oceny, czy w okolicznościach konkretnej sprawy zawiadomienie sprzedawcy o wadzie rzeczy nastąpiło bez nieuzasadnionej zwłoki. Ostatecznie, w ocenie Sądu Apelacyjnego termin do zachowania aktów staranności w przypadku profesjonalistów w niniejszej sprawie nie powinien być z pewnością dłuższy niż czternaście dni (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2008 r. V CSK 410/07, Legalis nr 140230).