Upadłość konsumencka: kto może złożyć wniosek, przesłanki, skutki, przebieg postępowania

Jak sama nazwa wskazuje, wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej może złożyć „konsument”, a więc osoba nieprowadząca działalności gospodarczej. Dla osób prowadzących taką działalność upadłość prowadzona jest na zupełnie innych zasadach. W praktyce wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej można złożyć już następnego dnia po wykreśleniu z CEIDG (ewidencji przedsiębiorców).

Aby ogłosić upadłość trzeba być „niewypłacalnym”, a więc utracić zdolność do wykonywania swoich zobowiązań pieniężnych. Z niewypłacalnością mamy również do czynienia, gdy zobowiązania przekraczają wartość posiadanego majątku.

Z dniem ogłoszenia upadłości konsumenckiej wszelkie postępowania egzekucyjne wszczęte do tego czasu ulegają zawieszeniu. Z kolei, gdy postanowienie o ogłoszeniu upadłości uprawomocni się, postępowania te ulegają umorzeniu. Tym samym przeciwko upadłemu nie są prowadzone jakiekolwiek postępowania egzekucyjne.

Z chwilą ogłoszenia upadłości upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję.

Należyte wykonanie tego obowiązku jest bardzo istotne, gdyż uchybienie mu może spowodować umorzenie postępowania.

Ponadto z chwilą ogłoszenia upadłości upadły jest co do zasady pozbawiony zarządu swoim majątkiem. Pozostaje jednak autonomiczny w zakresie codziennego, normalnego funkcjonowania.

Upadły musi liczyć się z likwidacją całego majątku. Traci także uprawnienia do skutecznego rozporządzania składnikami majątku. Z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego staje się masą upadłości, która służy zaspokojeniu wierzycieli upadłego.

Postępowanie upadłościowe kończy się zazwyczaj ustaleniem planu spłaty, tj. harmonogramem, w ramach którego upadły będzie dokonywał spłat na rzecz wierzycieli. Co do zasady ustala się go na okres 36 miesięcy. W pewnych sytuacjach może zostać ustalony na czas od 36 o 84 miesięcy, do 1 roku lub do dwóch lat.